چرا برخی از بیماران دیابتی داروهای خود را مصرف نمی کنند

4ژوئن 2021- محققان دانشگاه اوتاگو در مورد عواملی که به مصرف صحیح و پایبندی دراز مدت به مصرف متفورمین کمک می کنند و یا مانع از مصرف آن می شوند، تحقیق کرده و نتایج آن را در مجله پزشکی نیوزلند منتشر کردند.

متفورمین اولین خط درمان دیابت نوع 2 است. در مطالعه ی پیشین محققان دانشگاه اوتاگو که داده های توزیع دارویی ملی نیوزیلند را بررسی کرده بودند، مشخص گردید که پایبندی به متفورمین (مصرف آن طبق دستورالعمل) و ادامه مصرف آن، بر اساس ویژگی های بیماران مانند سن و قومیت متفاوت است.

با این حال، محققان می خواستند خلاءاطلاعاتی راجع به دیدگاه های بیماران نیوزیلندی در مورد پایبندی و پایداری مطلوب و موانع موجود برای مصرف دارو را پر کنند.

آنها با 10 بیمار مائوری، 10 بیمار از جزایر اقیانوس آرام و 10 بیمار غیرمائوری و غیر ساکن در جزایر اقیانوس آرام که از دو سال قبل درمان با متفورمین را شروع کرده بودند، مصاحبه کردند و چندین مانع برای شروع و ادامه مصرف متفورمین را شناسایی کردند- این موارد شامل تأخیر در پذیرش تشخیص دیابت نوع 2 ، هزینه ی مراجعه به پزشک و هزینه های نسخه، زندگی پیچیده و پر مشغله و احساس گناه و شرم از ابتلا به دیابت و / یا کنترل ضعیف قند خون بود که از مراجعه ی افراد به پزشک جلوگیری می کرد.

نظرات شرکت کنندگان اهمیت توسعه و حفظ روابط خوب بین بیمار و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و متناسب سازی سبک های ارتباطی با ترجیحات بیماران را برجسته می کند.

برخی از شرکت کنندگان در مائوری و اقیانوس آرام همچنین بر اهمیت داشتن پزشکان بومی از مائوری و اقیانوس آرام که هویت فرهنگی و زبان مشترک آنها را داشته باشند، تأکید کردند.

نویسنده ی ارشد این مقاله، دکتر لیان پارکین، از گروه پزشکی پیشگیری و اجتماعی و شبکه تحقیقات فارماکواپیدمیولوژی، گفت: انجام این تحقیق مهم بود زیرا برخی تحقیقات بین المللی نشان داده است که اگرچه بیماران و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی نظرات مشابهی در مورد برخی از موانع پایبندی و پایداری در مصرف دارو دارند، اما همچنین در برخی از نظرات آنها تفاوت هایی وجود دارد.

به عنوان مثال، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است پایبندی و پافشاری مطلوب بیماران را به عدم انگیزه و عدم درک کافی از جنبه های فیزیولوژیکی و زیست پزشکی دیابت نوع 2 نسبت دهند، در حالی که چالش های گسترده ی شخصی، اجتماعی و عملی اغلب برای افرادی که با دیابت نوع 2 زندگی می کنند، وجود دارد. چنین تفاوت هایی پیامدهای واضحی برای ایجاد مداخلات موثر برای افزایش پایبندی و پایداری در مصرف دارو بهمراه دارد.

یافته های کلیدی:

· درک بیماران از بیماری دیابت نوع 2 و نقش مهمی که دارو در مدیریت آن ایفا می کند، فرآیندی پویا است که با سرعتهای مختلف برای افراد مختلف اتفاق می افتد. تأخیر در پذیرش تشخیص دیابت نوع 2 بر پایبندی اولیه و ادامه ی مصرف دارو تأثیر منفی دارد.

· نظرات شرکت کنندگان اهمیت توسعه و حفظ روابط خوب بین بیمار و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و متناسب سازی سبکهای ارتباطی با ترجیحات بیماران را برجسته می کند. برخی از شرکت کنندگان در مائوری و اقیانوس آرام همچنین بر اهمیت داشتن پزشکان اهل مائوری و اقیانوس آرام با هویت فرهنگی و زبان آنها، تأکید کردند.

· هزینه ویزیت پزشک و هزینه های تجویز دارو از موانع اصلی برای برخی از شرکت کنندگان بود.

· برخی از شرکت کنندگان به طور مکرر یک دوز متفورمین را از دست می دادند، و این اغلب غیر عمدی و مربوط به زندگی پیچیده و پرمشغله با تقاضاهای رقابتی بود.

· یک نوع عدم آگاهی در مورد پیشرونده بودن دیابت نوع 2 و نیاز به تشدید درمان آن وجود دارد که همیشه مترادف با احساس شکست و داشتن شرم یا احساس گناه برای برخی از افراد مبتلا نیست. اما به نظر می رسد برخی از شرکت کنندگان به دلیل ابتلا به دیابت و یا کنترل غیر بهینه ی قند خون، بار سنگینی را به دلیل سرزنش خود به دوش می کشند، احساساتی که گاهی اوقات مانع از مراجعه ی آنها به پزشک می شود.

· شرکت کنندگان در مورد فواید متفورمین در جلوگیری از عوارض طولانی مدت دیابت مانند آسیب چشمی، قطع اندام تحتانی و نارسایی کلیوی که نیاز به دیالیز دارند، صحبت کردند، اما جالب است که به بیماری کرونر قلب یا سکته اشاره نکردند. این امر نشان دهنده ی عدم آگاهی آنها از این موضوع است که بیماری های قلبی عروقی علت اصلی سلامت و مرگ در افراد دیابتی نوع 2 است، یا این که آنها تصور می کنند که از دست دادن بینایی، یا قطع عضو یا نارسایی کلیوی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

· بیشترین موضوع منفی بحث شده در مورد مصرف متفورمین، اختلالات گوارشی این دارو بود. برای برخی از شرکت کنندگان، حالت تهوع، اسهال و سایر علائم گوارشی نسبتاً خفیف و کوتاه مدت بود، در حالی که در برخی دیگر شدید بود و تأثیر قابل توجهی بر زندگی و کار آنها داشت. شرکت کنندگان با علائم شدید معمولاً دوز متفورمین را یا به توصیه پزشک خود یا به میل خود کاهش می دادند یا زمان مصرف متفورمین را تغییر می دادند، در حالی که برخی از آنها مصرف متفورمین را به طور کلی (به طور موقت یا برای مدت طولانی تر) متوقف می کردند.

· بسیاری از شرکت کنندگان از اینترنت به عنوان منبعی برای کمک در مورد مسائل مرتبط با متفورمین نام بردند، اگرچه فقط تعداد کمی از آنها به اعتماد به سایت های مورد بازدید خود توجه داشتند. بعلاوه، همه شرکت کنندگان بهکامپیوتر یا گوشی هوشمنددسترسی نداشتندکه این موضوع نیاز به تأمین منابع آموزشی برای بیماران از طریق راه های مختلف را برجسته می کند، زیرا نمی توان تصور کرد که منابع آنلاین برای همه مناسب باشد.

· برخی از شرکت کنندگان مائوری گفتند که ترجیح می دهند از داروهای سنتی مائوری استفاده کنند تا از متفورمین.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2021-06-diabetics-dont-medication.html